Kees de Jager
13 mei 2013 11:07
door Kees de Jager
Categorie:
MKB-nieuws

DE BITCH BIJ PEARLSAVERS

Column van Kees de Jager

Toen ik voor mijn oogmeting binnenkwam bij PearlSavers, was er een lelijke vrouw al een hele tijd brillen aan het passen. Ik merkte dat aan het gedrag van de verkoopster. Het stadium van adviseren was overgegaan naar: ‘Kijkt u rustig verder. Als u me nodig heeft, roept u me maar.’

Ik gebruik het woord ‘lelijk’ zelden. Mensen zijn hun eigen schepper niet geweest.
Bovendien zijn mensen zelden ‘lelijk.’ Als je beter kijkt, zie je bijvoorbeeld prachtige ogen, of voel je de uitstraling van een innerlijk mooi mens.

Ik gebruik het echter wèl als een ‘lelijke’ karaktertrek naar buiten toe zichtbaar wordt. Deze vrouw was een kreng, en haar uiterlijk had zich daar bij aangepast. Slierterig blond haar, in een kapsel dat niet bij haar paste. Zure mond en kille ogen. Het ergste was haar uitstraling: Alle knoppen stonden in de stand van: ‘ik-ben-een-kreng-en-daar-ben-ik-nog-trots-op-ook.’
Een lelijke khaki pantalon fladderde rond haar platte onderkant. Een saai rood truitje omhulde haar vormloze bovenkant. Dunne, bleke armen staken uit veel te korte mouwen.

Column Kees de Jager

Tergend traag inventariseerde zij de collectie. Niet zoals een twijfelende klant het ene montuur pakt, dan het andere, en weer terug naar het eerste, maar vanuit ‘ik ga hier eens lekker lang over doen.’
Ze bleef soms pesterig lang voor een vitrine staan, terwijl een andere klant er bij wilde. Als die voorzichtig naderde, maakte ze zich breed en spreidde haar armen.

De verkoopster kwam weer even naar haar toe en deed een poging tot verkoop. ‘Kijk eens mevrouw, wat dacht u van deze?’ ‘Nee,’ snauwde zij, ‘ik zoek een basisbril.’ De verkoopster bleef rustig. ‘Wat bedoelt u met een basisbril mevrouw?’ De bitch bitste: ‘Tjeeesus, maar u bent toch de adviseur, ik dacht dat ú er verstand van had. Nee dus.’ De bitch lachte honend.
De verkoopster zweeg strak en ging maar weer even wat anders doen. Een andere verkoopster probeerde het, maar die kreeg ook een sneer.

De opticiën riep me voor de oogmeting. Een half uur later was ik klaar. De vrouw was nog steeds bezig met uitzoeken. Bij een leestafeltje achterin de zaak zat haar man in oude tijdschriften te lezen. Al die tijd keek hij niet op of om. Ze wilde niet geholpen worden, en hij had daar ook geen zin in. Hij had zijn lesje geleerd.

Reacties